Difference between distributive and commutative justice

იმისთვის რომ დავინახოთ განსხვავება დისტრიბუციულ და კორექტივულ სამართალს შორის, საჭიროა თავდაპირველად განიმარტოს
სამართლიანობის ცნება. სამართლიანობა არის მორალის განხორციელება ადამიანის სოციალურ ურთიერთობებში, ხასიათის მდგომარეობა
და პრაქტიკა, რომელიც თითოეულ ადამიანს მისცეს ის, რაც მისია. სამართლიანობის ეს ნაცნობი კონცეფცია არის ის, რასაც
არისტოტელე უწოდებს განსაკუთრებულ სამართლიანობას და ეწინააღმდეგება პლატონის ზოგად სამართლიანობას, რომელიც მოიცავს
სათნოების მთლიანობას. საბოლოო განმარტებით კი სამართლიანობა არის ხასიათის მუდმივი
მდგომარეობა, რომელსაც მხარს უჭერს ნება და კონტროლდება ინტელექტით, რათა თითოეულ ადამიანს მისცეს ის, რაც მისია,
უპირველეს ყოვლისა მისი. სამართლიანობის დაყოფა დისტრიბუციულ და კორექტიუვულ ნაწილებად უკავშირდება თომა აქვინელის სახელს.
კორექტივური სამართლის წესები უფრო ზუსტია და ვრცელდება სიტუაციებზე, როცა ერთი ადამიანი მეორეს წინააღმდეგ მოქმედებს.
დანაშაული, ამ დანაშაულის ჩამდენი და დაზარალებული კი ყოველთვის განსაზღვულია. მაგალითად, თუ ვინმე გაგძარცვავთ, თქვენ
იქნებით მსხვერპლის როლში კორექტივური სამართლის წესების მიხედვით. დამრღვევი და დანაშაული კი ამოცნობილია როგორც ქურდი
და ქურდობა.
რაც შეეხება დისტრიბუციულ სამართალს, იგი უფრო ბუნდოვანი და განუსაზღვრელია, რაც გულისხმობს იმას, რომ მკაცრად შემოსაზღვული
წესები არ აქვს და შესაბამისად არც დანაშაულია მკაფიოდ განსაზღვული. დისტრიბუციული სამართალი მოითხოვს რესურსებს იმისთვის, რომ
დააკმაყოფილოს ყველა. იმისთვის რომ რესურსი ყველას ეყოს, აუცილებელია რომ მწირი რესურსები, როგორიცაა სასუქი, მიწა ან თესლი
ვინმემ მოიყვანოს და შემდეგ თანაბრად გადანაწილდეს.
სადისტრიბუციო და კორექტივური სამართალი თანასწორობის მიზანს წარმოადგენს, თუმცა საერთო მიზნის მიუხედავად, დისტრიბუციული
სამართლის აღქმა თანასწორობისა საგრძნობლად განსხვავდება მეორისგან. რეალურად, დისტრიბუციული სამართლიანობა მოითხოვს პროპორციულ
თანასწორობას, რომლის საშუალებითაც თითოეულ ინდივიდს საზოგადოებაშ არსებული საქონლის ის წილი ეკუთვნის, რომლის შესაბამისი
დამსახურებაც აქვს.ამრიგად, სამართლის ეს სახე მოითხოვს საქონლის განაწილებას ფიზიკურ პირებს შორის დამსახურების ზოგიერთი
კრიტერიუმის შესაბამისად. ამ წესის მიხედვით ყველა პიროვნების აქციები უნდა განისაზღვროს ერთი და იგივე კრიტერიუმით.
კორექტივური სამართალი, განსხვავებით ემყარება იმას, რასაც არისტოტელეს არითმეტიკული თანასწორობა ეწოდება. ამ ლოგიკის მიხედვით,
ყველა ადამიანი განიხილება, როგორც აბსოლიტურად თანასწორი, მიუხედავად მისი დამსახურებისა საზოგადოებაში. სამართლის ამ სახის
მართლმსაჯულება კი ითვალისწინებს დანაშაულის გამოსწორებას იმ ადამიანისგან, რომელიც ზიანს აყენებს მეორეს, რაც იმას ნიშნავს, რომ
თითოეულ ადამიანს აქვს საკუთარი მორალური შეცდომით სხვისთვის მიყენებული ზიანის გამოსწორების უფლება და როგორც უკვე აღინიშნა,
მის დამსახურებას შესაძლებლობის განაწილებისას ყურადღება არ ექცევა.